YARIDA KALAN ÖYKÜLER 2

Diyanet İşleri Başkanlığı

Konuşula konuşula bütün kelimeler eskimişti.

Eski kelimelerden yeni bir cümle kurmak hiç de

kolay değildi.

Yüklemini hep en başa koyuyorum cümlelerimin. Tamamlayamamaktan korktuğumdan olsa gerek.

Her tercih vazgeçişlere yaslar sırtını. Ama yaşam dediğimiz bu renkli renksiz bu yerli yersiz serencam, vazgeçtiğimiz anı başlangıç olarak kabul edenlere bu cesareti gösterenlere gülümser daima.

Yenik bir fısıltıya dönüşüyor sesim bu sessizlik içinde. Oysa sessizliğin duyanlar için en büyük sesleniş olduğunu biliyorum.

Bu dünyada var olmanın ağırlığını duyduğum kalbimin, bir sancıyı bunca içinde taşımasını kabul etsem zamanla; anlasam varlığı var edenin nakşettiği anlamı.

Hayatın kısır döngüsü içinde kaybolmadan fark ediyorum ki hoyratça tükettiğinde insan zamanı, hoyratça tüketecek zaman insanı.

İnsan kendisiyle iyi anlaşabildiği müddetçe gerçek yalnızlığın aslında kötü bir şey olmadığı bilgeliğine ulaşıyordu yaş kemale erdikçe.

Sanki badem ağaçları daha bir güzel açtı çiçeklerini. Daha bir güzel koktu bütün çiçekler türküyü duyunca.